HET uitgebreide verhaal van de rondreis

Hallo allemaal !!

Ja eindelijk ga ik dan aan het lange verhaal beginnen, dus ga maar alvast uitgebreid zitten!

Goed, in de eerste 10 dagen van onze trip zijn we door het binnenland richting Johannesburg vertrokken. Hier hebben we echt aparte dingen meegemaakt. Te beginnen bij Beaufort West, de eerste stop van onze trip. (Om kosten te besparen hadden we een tent gehuurd en dus de eerste tien nachten in onze tent geslapen.) Op deze eerste camping waren we de enige, ja niet heel erg gezellig dus. ’s Avonds een vuurtje gemaakt om een beetje warm te blijven en vervolgens ons eten op te kunnen maken. Ik moet zeggen het heeft wel wat in de open lucht met de aapjes en hertjes naast je tent...
Na drie dagen verder omhoog getrokken richting Kimberley. Dit stadje staat bekend om zijn diamant mijnen en heeft voor de rest niet veel te bieden. Dus een bezoekje daar aan gebracht en verder met wat engelse in de bar gehangen. Ik moet zeggen dat het volk heel erg veranderd naarmate je meer het binneland binnen trekt. Het verschil tussen arm en rijk tussen de blanken en zwarten is minder groot. Toch hangt er als je over straat loopt een heel akelig sfeertje!!
Na weer drie dagen hadden we het hele zootje weer ingepakt en zijn we verder gereden naar Bloemfontein. Dit was echt heel erg. Ook hier wilden we weer op zoek gaan naar een camping. Dus bij de touristinfo verschillende opgezocht en rondrijden maar. We waren op zoek naar ‘Karavaanpark’. Nou deze mensen hadden dat wel heel erg letterlijk genomen want we reden recht in een soort van zigeunerkamp. Echt heel vies... voor het eerst dat we arme blanken zagen. Aparte ervaring. Maar goed deze mensen wilden maar al te graag een caravan aan ons verhuren, we bedankte netjes en op naar de volgende. Ik weet niet wat het hier was, maar al gauw bleek dat alle campings met van die kampers bevolkt waren... Ja wat nu? Met wat geluk vonden we een erg goedkope kamer bij een type a la amsterdamse Johnny en Anita. Ach ja we moesten iets. Hier in Bloemfontein hebben we wat monumentjes bekeken en de wedstrijd Nederland – Ivoorkust gekeken. Erg grappige ervaring als je in Afrika zit, waarbij uiteraard iedereen voor de Ivoorkust is. Een voordeel, we hebben dezelfde kleur, dus viel het niet op dat wij voor NL waren.
Onze volgende stop was in Parys (nee ik heb het niet verkeerd geschreven, dit is het afrikaanse Parys!!). Dit dorpje was onze laatste stop voor Johannesburg. Eigenlijk hebben we hier alleen maar overnacht en de volgende dag vanuit Parys naar Johannesburg gereden.Wat ik nog even wil vermelden is dat ik in de vrieskou in een tentje heb geslapen, ja het kan ook vriezen in Zuid-Afrika. ’s Morgens lag het ijs op ons tentje en hebben we de auto moeten krabben; winter in Zuid-Afrika!!

Het is nu inmiddels dinsdag 20 juni. Mariëlle d’r ouders arriveerden vandaag en vanaf hier gaan we met z’n vieren verder. Wat een chaos in deze stad Johannesburg !!! Een totaal andere wereld als dat ik in Kaapstad gewend ben. In Johannesburg kun je zelfs overdag niet in het centrum komen. En moet je standaard met je deuren op slot rijden. Het is een wonder als je met je auto het verkeer overleeft, en er wordt continu getoeterd! Het is moeilijk uit te leggen, en veel mensen onderschatten het misschien, maar zodra je de stad binnen rijdt voel je de sfeer veranderen... Hier hebben we alleen de goudmijnen bekeken (die middenin een attractiepark liggen, dus ook hier gelijk maar een bezoekje aan gebracht!) en zijn weer verder gereisd.
De volgende bestemming werd het Krugerpark (Om een beeld te kunnen schetsten, het krugerpark heeft ongeveer de oppervlakte van heel NL) . In totaal drie dagen verbleven. Dit was echt geweldig. Hier hebben we alle wilde dieren die je kunt bedenken gezien met uitzondering van de leeuw en het luipaard. Helaas, deze dieren wilde zichzelf niet laten zien. Maar een korte indruk van wat ik gezien heb; Een hele kudde olifanten (ongeveer 25) met kleintjes die voor onze auto gewoon even overstaken, neushoorns, nijlpaarden, buffels, giraffen, zwijntjes, impala’s, slang, zebra’s, bushbaby’s, allerlei soorten apen en waarschijnlijk nog wel meer maar kan er even niet opkomen. We hebben van alle dieren kleintjes gezien, echt heel gaaf, en ik was verbaasd over het feit dat deze dieren zo dichtbij kwamen. Alle dieren hebben we op een paar meter afstand van de auto gezien. Af en toe wel een beetje uitkijken, maar was echt gaaf!
Vanuit het Krugerpark zijn we zo Swazilang ingereden. Dit is een heel klein staatje in ZA. De hoofdstad is Mbabane, probeer dat maar eens uit te spreken... In deze stad hebben we twee nachten geslapen en hebben we een origineel cultureel dorpje bezocht. Deze mensen leefde nog echt in zelfgevlochten hutjes. We kregen een rondleiding door het dorpje en uitleg over de gewoontes. Hier mogen de mannen nog steeds zoveel vrouwen hebben als ze willen zo lang ze maar betalen. (Indicatie: 1 vrouw is 17 koeien waard) Tot slot van deze tour werd er een traditionele dans opgevoerd waar we in mee mochten doen. Onze tweede trip was het nationaal park van Swaziland, en heel toevallig op deze dag kwam de koning van Swaziland even een bezoekje brengen. Alsof het niets is. Er was een een of andere opening bezig. Ook wij hebben daar bij gezeten. Het is namelijk een gewoonte in Swaziland dat iedereen altijd en overal welkom is. Toch wel een beetje vreemd, want ik denk dat we bijna de enige ‘ normale’ burgers waren. Ja was heel bijzonder om te zien, uiteraard weer allemaal dansen zingen etc. Deze koning heeft maar liefst 12 vrouwen!!
In Swaziland lopen echt de koeien en de geiten overal over de (snel)weg en moet je dus continu de rem in de aanslag hebben.
Ja dat was Swaziland alweer!
Vanuit Swaziland naar St. Lucia, dit is een heel klein schattig dorpje. We verbleven in een park waarvan de eigenaar een nederlander was. Deze man was ooit voor een jaar naar ZA gegaan, maar had vervolgens de eerste 7 jaar geen geld meer om nog een terugvlucht te betalen. Zo is hij ooit blijven hangen in ZA. Heel erg grappig om met deze inmiddels bejaarde man te kletsen. Hij praat engels, afrikaans en nederlands doorelkaar. Succes met luisteren!! In dit kleine dorpje hebben we nog wat krokodillen en slangen bezocht.
Na St. Lucia kwam Durban. De derde grootste stad van het land en iedereen had ons al gewaarschuwd voor berovingen etc. En ja hoor, toen we in de avond vanaf het strand naar het hotel liepen hebben ze een poging gedaan. Eerlijk gezegd was het een stomme actie van onszelf. NOOIT ’s avonds pinnen in ZA! Maargoed Mariel d’r vader zag drie jongens op me af komen lopen en bleef staan om het in de gaten te houden. Helaas lag hij vervolgens op de grond, maar niets ernstigs alleen een gekneusde teen... Durban is op zich een hele mooie kustplaats, maar ook hier moet je overdag op je tellen passen. Na twee of drie dagen zijn we via een route door de Drakensbergen (waar altijd sneeuw op sommige toppen ligt) afgezakt naar de indrustriestad Umtata.
Vanuit Umtata naar Grahamstown. Hier was een heel gaaf artsfestival aan de gang. Optredens vanuit de hele wereld. We zijn zelfs naar een voorstelling van een nederlander geweest, was daar een groot succes! Erg leuk en vooral gezellig.
De volgende bestemming was Tstiskamma national park. In dit park heb ik als een aapje tussen de boompjes in geslingerd. Hoe moet je je dat voorstellen? Tussen twee boomtoppen is een kabel gespannen en je tokkelt als het ware van de ene naar de andere boomtop. Het waren 10 slides, waarvan de langste 91 meter lang en het hoogtse punt 30 meter hoog. Hoge boompjes dus!! Was echt geweldig en uiteraard helemaal niet eng meer na onze bungy jump en parachutesprong!!
Vanuit Tsitsikamma zijn Mariëlle en ik met z’n twee verder gegaan. In een klap helemaal doorgereden naar Hermanus. Hier hebben we walvissen gespot. Deze beesten hebben een gemiddelde lengte van 15 meter. Wij zaten op een bootje van maar 10 meter... Na nog enig wankelende zeebenen hebben we ’s middags nog een wandeltour door de townships heen gemaakt. Dit is wel even een verschil met de townships van Kaapstad zeg. Wat een rust ineens. Het leuke van deze tour was, dat we maar met 5 mensen waren en niet vanuit een busje ‘aapjes’ gingen kijken. Een nadeel, deze mensen willen allemaal een voor een op de foto anders kun je gewoon niet verder lopen. Gevolg 1001 foto’s van de township mensen. Interessant om te zien hoe deze mensen zich staande weten te houden. Toch kan ik niet wennen aan schapenkoppen op de braai en al die andere vieze ingewanden. Dan kijk ik wel even de andere kant op.

Ja Hermanus was de laatste bestemming van onze totaal 4 weken durende trip. Afgelopen vrijdag avond zijn we weer in Kaapstad aangekomen. Dit voelt weer helemaal als thuis.
Zaterdag nog even de auto laten checken en zondag hebben we de hele dag van 10 tot 17 op een automarkt gestaan. Tevergeefs, nog geen koper, maar dat komt wel. We hebben verschillende nummers van dealers, maar die bieden uiteraard altijd te weinig. Dat doen we dus als we echt niet anders kunnen!!
Nu proberen we nog even te genieten van onze laatste week hier, toch ben ik onbewust al aan het aftellen. Een gemengd gevoel heb ik nu. Heb het hier zo naar mijn zin en wil nog niet weg, maar aan de andere kant kijk ik er zo naar uit iedereen weer te zien!

Voor nu laat ik het hier even bij, ik hoop dat dit verhaal jullie niet in slaap heeft laten vallen.

Foto’s volgen nog, maar zit inmiddels alweer te lang in het internetcafé.

Veel liefs, Madelein

PS 1 Voor de mensen die vroegen wanneer ik precies terug kom: ik vlieg maandag avond 17 juli en kom dinsdagochtend 18 juli aan op schiphol

PS 2 Houdt er rekening mee dat ik in NL geen geldig telefoonnummer meer heb, moet eerst een nieuwe telefoon aanschaffen. Zodra ik weer een telefoonnummer heb zal ik het op de site zetten. Anders ben ik bereikbaar bij mijn ouders.